Η δικηγορική εταιρία POTAMITISVEKRIS επέλεξε να εγκαταστήσει τα γραφεία της σε ένα διατηρητέο νεοκλασικό κτίριο στο ιστορικό κέντρο της πόλης.

    Σε μία συνειδητή προσπάθεια αναζωογόνησης του κέντρου της Αθήνας με την επανένταξη παλαιών κτιρίων μέσα από νέες χρήσεις στον κοινωνικό και αστικό ιστό της πόλης, η δικηγορική εταιρία POTAMITISVEKRIS επιλέγει να εγκαταστήσει τα γραφεία της σε ένα διατηρητέο νεοκλασικό κτίριο στο ιστορικό κέντρο της πόλης που χαρακτηρίζεται από σημαντικά νεοκλασικά κτίρια του 19ου αι όπως η Αθηναϊκή Τριλογία (Athenian Trilogy) – η Ακαδημία Αθηνών, η Εθνική Βιβλιοθήκη και το Πανεπιστήμιο – των αρχιτεκτόνων Christian and Theophil Hanssen και Ernst Ziller.

    Το κτίριο οικοδομήθηκε το 1928 σε σχέδια του πανευρωπαϊκά διακεκριμένου αρχιτέκτονα της εποχής Κώστα Κιτσίκη, συνεργάτη του Ludwig Hoffmann, ο οποίος συνέβαλε στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής αρχιτεκτονικής και τη διεθνή  προβολή της. Αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο και 6 ορόφους, συνολικού εμβαδού 2.500 τμ.

    Κάθε αίθουσα σηματοδοτείται από το δικό της χρώμα.

    Ο συντηρητικός και μονολιθικός χαρακτήρας των όψεων ακολουθεί τους κανόνες της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής με την τριμερή διάρθρωση – βάση, κορμός και στέψη – και μορφολογικά στοιχεία των αστικών κτιρίων της Belle Époque σε συνδυασμό με στοιχεία εκλεκτικιστικά και Art Déco – ανάγλυφα διακοσμητικά μοτίβα, μοτίβα κιγκλιδωμάτων και εξώθυρων από μορφοσίδηρο (cast iron), και λεπτομέρειες που παραπέμπουν στην Art Nouveau.

    Σε αντίθεση με τις όψεις που έχουν διατηρηθεί στην αρχική τους κατάσταση, το εσωτερικό του κτιρίου, σε μία ριζική ανακατασκευή της δεκαετίας του ’80, είχε υποστεί ολική αποξήλωση των στοιχείων της αρχικής του μορφής.

    Οι διαχωριστικοί τοίχοι των αιθουσών με τις αντανακλαστικές τους βάσεις να αντικατοπτρίζουν το μοτίβο του δαπέδου.

    Ο νέος σχεδιασμός του εσωτερικού του κτιρίου αντλεί στοιχεία από την υλικότητα και τη μορφολογία των εισόδων των πρώτων «πολυκατοικιών» που εμφανίστηκαν στη Δυτική Ευρώπη των αρχών του 20ου αιώνα, και βασίστηκε στην τριμερή διάρθρωση των νεοκλασικών του όψεων:

    Ο χώρος διαθέτει έργα τέχνης -κυρίως φωτογραφικά- με κεντρική θεματική, απεικονίσεις της σύγχρονης Αθήνας.

    Η «βάση», το ισόγειο, που αποτελεί το «κατώφλι» του κτιρίου και το επίπεδο στο οποίο βρίσκονται οι αίθουσες υποδοχής των πελατών. Η βασική σχεδιαστική κίνηση είναι το ενιαίο μαρμάρινο δάπεδο σε μοτίβο που παραπέμπει σε εισόδους μεγάρων της εποχής. Το γεωμετρικό σχέδιο του μαρμάρινου δαπέδου «ξετυλίγεται» σε όλη την επιφάνεια του ισογείου.

    Οι διαχωριστικοί τοίχοι των αιθουσών με τις αντανακλαστικές τους βάσεις να αντικατοπτρίζουν το μοτίβο του δαπέδου δημιουργώντας οπτική συνέχεια, μοιάζει να ίπτανται στον χώρο. Το έπιπλο της γραμματείας μέσα από την αντανακλαστική του επιφάνεια γίνεται σχεδόν αόρατο.

    Η αίθουσα συσκέψεων.

    Οι πολλαπλές αντανακλάσεις του δαπέδου δίνουν την αίσθηση της διάθλασης δημιουργώντας ποικίλες πλασματικές γεωμετρίες ανάλογα με τη θέση του θεατή στον χώρο. Κάθε αίθουσα σηματοδοτείται από το δικό της χρώμα. Τα έργα τέχνης είναι κυρίως φωτογραφικά με κεντρική θεματική, απεικονίσεις της σύγχρονης Αθήνας.

    Κυρίαρχο στοιχείο των ορόφων είναι το μονολοθικό χειροποίητο έπιπλο της γραμματείας.

    Ο «κορμός» που αποτελείται από τους πέντε ορόφους που φιλοξενούν τα γραφεία των εργαζομένων. Οι γραφειακοί χώροι διαχωρίζονται από ημιδιαφανή γυάλινα πανέλα με ομιχλώδη μεμβράνη (double feather white)  που αφήνει τη βάση τους διάφανη και πυκνώνει στο κέντρο ώστε να δημιουργούνται επάλληλα επίπεδα αντανάκλασης και διαφάνειας.

    Οι πολλαπλές αντανακλάσεις του δαπέδου δίνουν την αίσθηση της διάθλασης.

    Χωρίς να είναι κανείς απομονωμένος σε κλειστό χώρο αλλά ούτε εκτεθειμένος σε γραφεία ελεύθερης διάταξης, έχει επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον μέσα από την διάχυση φυσικού φωτός ενώ ταυτόχρονα είναι προστατευμένος από το πέπλο της «ομίχλης» και αντιλαμβάνεται την ύπαρξη άλλων ανθρώπων σαν σκιές περαστικών στην πόλη.

    Κυρίαρχο στοιχείο των ορόφων είναι το μονολοθικό χειροποίητο έπιπλο της γραμματείας σχεδιασμένο ειδικά για το έργο, με παραπομπές στη μορφολογία θυρωρείων κτιρίων του μεσοπολέμου.

    Η βιβλιοθήκη είναι ειδικά σχεδιασμένη και κατασκευασμένη στο χέρι από τεχνίτες.

    Η βιβλιοθήκη είναι ειδικά σχεδιασμένη και κατασκευασμένη στο χέρι από τεχνίτες, και αποτελεί τον βασικό πυρήνα συγκέντρωσης και εργασίας των εργαζομένων, με περίπου 5.000 τόμους στη διάθεση τους.

     

    //Φωτογραφίες: Πάνος Κοκκινιάς.

     

    Διαβάστε ακόμα: Filothei House: η απόλυτη γεωμετρία σε μια μονοκατοικία στα Β. Προάστια.

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top